મરનારનાં ય જૂથ જુદાં હોય છે અહીં, ’બેફામ’ એટલે તો કબર ફરતી વાડ છે.

ઘરનાં તો જો કે વાસી દીધેલાં કમાડ છે,

જોવી જ હો દશા તો ભીંતોમાં તિરાડ છે.

અશ્રુ પછીનાં સ્મિતનું આ દ્રશ્ય તો જુઓ,

વર્ષા પછીનો જાણે કે પહેલો ઉઘાડ છે.

બળતી બપોરે રણમાં બીજું તો શું સાંભરે?

આવે છે યાદ એ જ બગીચામાં ઝાડ છે.

લેવો જ પડશે મારે બુલંદીનો રાહ પણ,

મારી નજરની સામે દુઃખોનો પહાડ છે.

આ સુખનાં સોણલાં એ ફક્ત સોણલાં નથી,

મારા ભવિષ્યમાંથી કરેલો ઉપાડ છે.

મરનારનાં ય જૂથ જુદાં હોય છે અહીં,

’બેફામ’ એટલે તો કબર ફરતી વાડ છે.

– બેફામ