એ નજર પણ જબરી હતી . ...

એ  નજર પણ જબરી હતી .
છાની વાતની ખબરી હતી .

કહી દેતી  વાત ભીતર ની.
ખૂબ કલાથી જે સંઘરી  હતી.

ઢળી પડે કદી લજજાથી તો,
ઊકેલવી પણ અઘરી હતી. .

ના પામી શકો ઊંડાણ કદી,
સમંદર સરખી ગહેરી હતી .

જમાનાની હતી ખરી પારખુ, ,
ગામની ગોરી જરી શહેરી હતી.

માહેર  હતી ઈશારાના હૂનરમાં,
મોજીલીને વળી લહેરી હતી.

મતવાલી ને કામણગારી પણ,
નશીલીને વળી  ઝહેરી હતી.

સપનાં ભરી દુનિયામહીં.
ઊર આંગણની પ્રહરી હતી. 
" दाजी "