માણસને જરાં ખોતરો, ને ખજાનો નીકળે,

માણસને જરાં ખોતરો, ને ખજાનો નીકળે,
સાચવીને સંઘરેલો, એક જમાનો નીકળે..

મળે કશે આખી જિંદગી જીવતી દટાયેલી,
થાય બેઠી, બસ એક જણ પોતાનો નીકળે .

જરૂરી નથી કે સીધાં દેખાતાં જ સારાં હોય,
કદી કોઈ અડીયલ પણ, મજાનો નીકળે .

રખે માનશો, હૈવાનીયત હૈવાનો જ કરે,
કદી, સજ્જનમાંથીય ઘણાં, શૈતાનો નીકળે .

ઘા, બધે જ મળે છે, ચાહે ગમે તેને ખોતરો
કદી બહાર, કદી અંદર, નિશાનો નીકળે .

કંઈ જ નક્કી નહીં, આ તો માણસ કહેવાય,
બહારથી પોતાનો, અંદર બીજાનો નીકળે ...