રહી છે ક્યાં હવે એ શક્યતા પળમાં;
ગઝલ રૂપે મળે એ આમ કાગળમાં.
બને તો ભાગ્યને છે ખેડવું, પણ દોસ્ત;
હવે એ બળ નથી આ હાથના હળમાં.
સદાયે બંધ થઈ જીવ્યો ભીતરથી;
નથી કો’ ટેરવાનો સ્પર્શ સાંકળમાં.
સમયની ઠેસ બાબત શું કહું તમને;
ઘણી ઠોકર વસી છે મુજ નિર્બળમાં.
મને ના પૂછ તું આ પ્રશ્ન વરસાદી;
સદા લથપથ રહ્યો છું આંખના જળમાં.
– જિતેન્દ્ર પ્રજાપતિ
No comments:
Post a Comment