કાજળભર્યા નયનનાં કામણ મને ગમે છે,
કારણ નહીં જ આપું કારણ મને ગમે છે…
લજ્જાથકી નમેલી પાંપણ મને ગમે છે,
ભાવે છે ભાર મનને, ભારણ મને ગમે છે…
જીવન અને મરણની હરક્ષણ મને ગમે છે,
એ ઝેર હોય અથવા મારણ મને ગમે છે…
ખોટી તો ખોટી હૈયાધારણ મને ગમે છે,
જળ હોય ઝાંઝવાનાં તો પણ મને ગમે છે…
હસવું સદાય હસવું, દુ:ખમાં અચૂક હસવું,
દિવાનગીતણું આ ડહાપણ મને ગમે છે…
આવી ગયાં છો આંસુ, લૂછો નહીં ભલા થઇ,
આ બારેમાસ લીલાં તોરણ મને ગમે છે…
લાવે છે યાદ ફૂલો છાબો ભરી ભરીને,
છે ખૂબ મહોબતીલી માલણ, મને ગમે છે…
દિલ શું હવે હું પાછી દુનિયાય પણ નહીં દઉં,
એ પણ મને ગમે છે, આ પણ મને ગમે છે…
હું એટલે તો એને વેંઢારતો રહું છું,
સોગંદ જીંદગીના, વળગણ મને ગમે છે…
ભેટ્યો છું મોતને પણ કૈં વાર જીંદગીમાં,
આ ખોળિયાની જેમ જ ખાંપણ મને ગમે છે…
‘ઘાયલ’, મને મુબારક આ ઊર્મિકાવ્ય મારાં,
મેં રોઇને ભર્યા છે, એ રણ મને ગમે છે…
અમૃત ‘ઘાયલ’
No comments:
Post a Comment