ઉઠી લોબાનની ખુશ્બુ,, શરુ થયા જાપ મારામાં
મૂકી ને સાથીયા પર પગ ,પધાર્યા આપ, મારા માં
તમે થડકારવશ, થીરકાટવશ ;હળવે રહી અડક્યા
છનન છન છન ,ત તા થઇ થઇ ;થયો આલાપ મારામાં
તમે ચાલ્યાં જવાની વાતના બહુ ઢોલ પીટો મા
તમે આવ્યા હતા સાજન બહુ ચુપ ચાપ મારામાં
તમે જાઓ અગર બેસો હવે ના ફેર પાડવાનો
તમે છો દેહ થી સામે ને આપોઆપ મારામાં
હજારો જન્મની ખારાશ સાથે ઘૂઘવ્યો, તુટ્યો
હવે તું પણ કશું શિવલિંગ જેવું સ્થાપ મારામાં
-સ્નેહી પરમાર
પીડા પર્યન્તમાંથી
No comments:
Post a Comment