ઈચ્છાઓના જાળા જાણે ભેદભરમના તાણાં વાણાં,
કોણે દીઠા સપનાંઓને દેખકરમના તાણાં વાણાં.
પ્રેમપદારથ વણવા કાજે કાચાધાગા લઈ ને બેઠા,
ગૂંથ્યા તોપણ ના સમજાયા પ્રેમપરમના તાણાં વાણાં.
પરપોટાના ઘરમાં બેસી ને પાણીથી અભડાયાતા,
મોજાઓએ તોડી નાખ્યા શેહશરમના તાણાં વાણાં.
તારો દીવો તું થા,ને હું ઈશ્વર માની પથ્થર પુજુ.
કેંક યુગોથી અટવાયાછે દેહધરમના તા
ણાં વાણાં.
ચાલ્યાં છીએ અંધારે ને પાર સૂરજની જાવું મારે,
પહોંચીને પણ મૃગજળ જોયા મેલચરમ
ના તાણાં વાણાં.
ડો.પરેશ સોલંકી
No comments:
Post a Comment