ખુલ્લી હોય હથેલી,
ખુલ્લો ચારેગમ અવકાશ,
ખુલ્લા મનને ખૂણેખૂણે ઢગ પંખીનો વાસ!
પંખીડાં આ ફરફર કરતાં જાય ઊડયાં…ઓ જાય!
પાછળ કસબી કોર કશી, તડકાની તગતગ થાય!
વાટ મૂકી જ્યાં ચરણ ચાલ્યાં,પગલાંએ ઠેકી વાડ!
આ ગમથી જો ઝરણ મલ્યાં,
ને ઓલી ગમથી પ્હાડ!
ઝરણાંને હું પગમાં બાંધી નાચું,
માથે મેલી પ્હાડ છમકછમ્ નાચું,
અને ગુંજીને એવી ફૂલના મનમાં મૂકું વાત,
રાત પડે તે પ્હેલાં રમવા લાગી જાય
પ્રભાત!
– ચંદ્રકાંત શેઠ
No comments:
Post a Comment