મરણ શું છે એ જાણવા,
જિંદગી ખર્ચાઇ જાય છે.
કંઇ નફો નથી આ વેપારમા,
વાત અંતે સમજાઇ જાય છે.
તારૂં નામ હોય ગઝલમાં,
તો થાય છે વાહ વાહ મહેફિલ માં,
અને રચનાઓ અમારી તો,
વગર દાદે એમજ વંચાઇ જાય છે.
ગોઠવતા ફાવતા નથી ,
શબ્દો ને જેમ તેમ રચનામાં,
પહેલા તારૂં નામ લખુંને,
પછી આખી કવિતા સર્જાઇ જાય છે.
મુક્ત કર તારા હાથે મારા
આ બંધન માં રહેતા શ્વાસોને,
દુનિયાની આ સંકડામણ માં
મારા શ્વાસો રૂંધાઇ જાય છે.
જંગલે ભટકતા કદી ના જડી
કસ્તુરી ના ખુશ્બુ ની જગ્યા,
ભીતરે ખોજતા હાથ લાગ્યો,
સાચો "આભાસ" જે ઓણખાઇ જાય છે.
-આભાસ
No comments:
Post a Comment