કંઈ એ રીતે અમે ય બધાને નડ્યાં હતા;
પી ને શરાબ આજ તો જ્યાં ત્યાં પડ્યાં હતા.
સોગન ન ખાવ સાકી તમે આજ કોઈના;
મારી ય સાથ સાથ તમે લડખડ્યાં હતા.
ઝાકળ મેં જોયું બાગ મહીં રાતમાં અને -
જોયું સવારે તારા ત્યાં પગલાં પડ્યા હતા.
ઘડનાર એ પ્રભુને હશે દુઃખની જાણ પણ;
દુઃખમાં જ જીવવાને અમોને ઘડ્યા હતા.
ઈશ્વર બધે જ છે એ હવે સત્ય થઈ ગયું;
જ્યાં જ્યાં નજર કરી મેં ત્યાં મંદિર જડ્યા હતાં.
તારો પ્રણય મળી જ ગયો એટલે હવે;
'પ્રત્યક્ષ' આજકાલ હવામાં ચડ્યા હતા.
'પ્રત્યક્ષ' ચૂપચાપ ગયા'તા જગત મુકી;
એને તો આંખ મીંચી એ ક્યાં તરફડ્યાં હતા.
-રવિ દવે 'પ્રત્યક્ષ'
No comments:
Post a Comment