એક એવું ઘર મળે આ વિશ્વમાં,
જ્યાં કશાય કારણ વિના પણ જઈ શકું…
એક એવું આંગણું કે જયાં મને,
કોઈ પણ કારણ વગર શૈશવ મળે!
એક બસ એક જ મળે એવું નગર,
ગમે ત્યારે અજાણ્યો થઈ શકું…
‘કેમ છો?’ એવું ય ના કહેવું પડે,
સાથ એવો પંથમાં ભવભવ મળે…
એ એવી હોય મહેફિલ જ્યાં મને,
કોઈ બોલાવે નહિ ને જઈ શકું…
એક ટહુકામાં જ આ રુંવે રુંવે,
પાનખરનાં આગમનનો રવ મળે…
તો ય તે ના રંજ કંઈ મનમાં રહે,
અહીંથી ઊભો થાઉં ને મ્રુત્યું મળે…
– માધવ રામાનુજ
No comments:
Post a Comment