મારી - તારી , તારી - મારી જાત જાતની મીઠી વાણી ,
મનપંખીના ટહુકા રૂપે જાણી લીધી પ્રેમલ વાણી
નાના - મોટા , ઊઁચા - નીચા શબદોમાં ખળખળતી વાણી ,
સતના ચાકે ઘુમતી જગમાં પ્રેમપિંડની એક ઉજાણી .....
ચારે બાજુ ઘેરી લેતાં પથરાના એ કરતાં ઘાવો
ખીલા ઠોકી જડી દીધા છે ઇસના મનમાં પ્રેમલ ભાવો
પગલે - પગલે ગારો ખુંદિ મનમાં મોહન નામ સ્વભાવો
ભગત ગોરો ભાવથી ભજ્તો માટીના પિંડામાં માવો
પ્રેમનગરની વાત નીરાળી સાચ અરીસે એ સમજાણી ....
જેલ ભલેને હોય ભાગ્યમાં તોયે હરિનાં ગિતડા મીઠાં
હાથ સળગતો કંઈ ના દેખે રાસે રમતાં મોહન દીઠાં
મેવાડી એ મહેલો મોટા તોયે લાગે ખાલી ખટકો ,
દલડે બેઠાં સાંવરિયા તો રસનાં ભરચક ભરતાં મટકાં
મનખા જાગી જોઈ લેજે .. જીવન બનશે પ્રેમ કહાણી ...
-હર્ષદા દીપક
No comments:
Post a Comment