કોઈ નથી જ આપતું મેં મેળવેલું છે;
તકદીર જાત વ્હેંચી મેં તો ઘડેલું છે.
આ બંધ બારણાં રાખ્યા છે અમે છતાં;
દુઃખ કોઈ આજ જોવા આવી ચડેલું છે.
એનાય આંસુ જોઈ લાગ્યું મને હવે;
કે લાગણી સમું એનામાં પણ ભરેલું છે.
સુખ દુઃખ સદાય સાથ રહે જિંદગી મહીં;
અમૃત-ગરલ મહીં આ જીવન બનેલું છે.
લ્યો એ પછી અમે પણ કાંઈ નથી કહ્યું;
ને એમનું હવે આ મુખ પણ ફરેલું છે.
લ્યો આચમન છે પાંપણોને આજ તો મળ્યું;
અમસ્તું ભલે પરંતુ નયન નીતરેલું છે.
ભીની કબર મને કાં લાગે છે આજ તો ?
'પ્રત્યક્ષ' જો રડીને કોઈ ગયેલું છે.
રવિ દવે 'પ્રત્યક્ષ'
No comments:
Post a Comment