અંશ છે એનો અને દરવેશ છે;
આ વદન આત્મા તણો ગણવેશ છે.
રાત અંધારી કરી ચાલ્યા ગયા;
એમણે આંજી અહીં બસ મેશ છે.
હોય છે તું ક્યાંક રાજા ક્યાંક રંક;
માનવી તારા ઘણાયે વેશ છે.
જાવું પડશે આપની મહેફિલ ત્યજી;
કે મિલનનો એમનો આદેશ છે.
દર્દ ટૂંકાવી કહું જો આપને;
તો ગઝલ લ્યો આપને આ પેશ છે.
એક તરફ "દીર્ધાયું થા" એવું કહે;
બીજી બાજુ મોતનો આશ્ર્લેષ છે.
સાફ સૌ લોકો કરો ખુદનું હ્યદય;
સ્વચ્છતા અભિયાનની ઝૂંબેશ છે.
જાય છે છોડી બધું 'પ્રત્યક્ષ' પણ-
જો મુઠ્ઠીભર હાડકા તો શેષ છે ?
રવિ દવે 'પ્રત્યક્ષ'
No comments:
Post a Comment