पंखी पांख पसारे धनेश मकवाणा

ખુદ ના દોષ કર્યા નજરઅંદાજ મે
અન્ય ના તોલી તોલી ને વગોવાય છે

આંખ છે આ મારી લાગણી થી છેક બંધ
છતાય, પક્ષપાત મારી નજરે જોવાય છે

બારણા કર્યા બંધ કે કો મળે ન મુજને અહી
દિલ માં ઘર કરી ગયેલા ને ક્યાં રોકાય છે

કાગળ ને પેન નો પ્રેમ તો સમજીએ દોસ્ત
જીવનરૂપ કોરા કાગળ ના લીટા ને ભુંસાય છે ?

ધારી લઉં હુ વાંસળી, વૃંદાવન પણ રચું
પડખે ઊભનાર રાધા નો તારી પાસે પ્યાર છે?

ઈશ તો ભુખ્યો પ્રેમ, લાગણી ને શ્રદ્ધા નો
વણમાંગ્યો ઊપવાસ ભુખ્યા નો ક્યાં ભરાય છે

એક ઝલક ની નીષ્ફળ કામના કરી હતી મે
ચકાસી જો, તુજ કાજ પ્રેમ મુશળધાર છે

પ્રેમ રેખા મે ચીતરી, લાગણી ઘાટ પણ આપ્યો
પણ, એના માટે જોઈતા રંગ ક્યાં પુરાય છે

ઓલા 'મેઘધનુષ' નાં રંગ ફીકા પડ્યા હવે
આ ચાતક માટે તુ વાદળી બનવા તૈયાર છે ?

                    -bh'Art (2nov2015)