पंखी पांख पसारे धनेश मकवाणा

એટલે સૌ જુવે છે ખુન્નસથી,

બ્હાર નિકળી ગયો છું સરઘસથી. 

કોઈ પેટાવતું ન આળસ થી,

થાય ક્યાંથી સહન એ ફાનસથી ?

એક સરખો અમારો ચહેરો છે, 

કેમ ના હો લગાવ ધુમ્મસથી  !

જિંદગી તાર પર છે લટકેલી, 

રોજ ઊતારવાની લંગસથી.  

એમ સંબંધ થી ન મોં ફેરવ, 

કોઈ કંટાળે જેમ ઉધરસથી  !  

-ભાવેશ ભટ્ટ