સ્પર્શ આ કેવો થયો કે ટેરવાં ધ્રૂજી ગયાં,
કમકમાટી હોઠથી હૈયા સુધી મૂકી ગયા.
ડાળ ઈચ્છાની કહો, કોણે હલાવી’તી અહીં
બીકના માર્યા, શરમનાં પંખીઓ ઊડી ગયાં.
ખૂલવાનાં જે હતાં નહિ, દ્વારની જેમ જ કદી,
આયના સામે ઊભા તો આજ એ ખૂલી ગયા.
સ્વપ્ન પણ કેવું સરસ આવ્યું હતું તારા વિશે,
આજ મારી આંગળી પકડી અને ઝૂલી ગયા
એ બિચારાને કિનારો ના મળ્યો ક્યારેય પણ,
જે કદી તારી સમંદર-આંખમાં ડૂબી ગયા.
- હરેશ સોંદરવા
(મુ. પીપરડી, તા. લોધીકા, જિ. રાજકોટ)
'કવિ'
°°°°°°°°°
ભજને હોય પડકારો, ને કવિ માગે દાદ,
શ્રોતા કર તાળી પડે, બેઉ ખિલે આબાદ.
કવિતા નો જીવડો છું,કવિતાઓ લખાય જાય,
ના મુશાયરે તાળી પડે, ના વાહ વાહ થાય.
વોટ્સએપ જો મોકલું, ડીલીટ તૂર્ત થાય,
સામયિકો છાપે નહી, ફેસબુકે ન વંચાય.
કવિતાને ન્યાય ન મળે, દુ:ખી થયો હું બહુ,
મિત્રો સૌ રસ્તો બદલે, ને દૂર ભાગે સહુ.
'મોરપીંછ' ભેરે થયું, કવિની રાખી લાજ,
ખુશ છે કવિ અને કવિતા,કવિ ગૃપ મળ્યું આજ.
- હરસુખભાઇ સુખાનંદી
"સીતારામ"