આંખ તારી રાખ ખુલ્લી બંઘ રાખી કાન મનવાં
દોસ્ત તારા ભેડવે નાં રાખજે એ ધ્યાન મનવાં
શ્વાસ તારો ચાલશે સગપણ બધાં છે ત્યાં સુધીનાં,
શોક થોડો રાખશે અંતે જમે મિષ્ટાન્ન મનવાં
બંગલો કે ઝૂંપડી સૌ એ બધું છે છોડવાનું,
પેટ માટે જોઇએ છે એક મુઠ્ઠી ધાન મનવાં
માફ કરતાં શીખ થોડું , ગર્વ ઓછો રાખ થોડો,
તોજ તારું માન વધશે, કર સહન અપમાન મનવાં
કોણ રાધા? કોણ મીરા?કોણ માધવ? કોણ રાઘવ?
કર્મ સારા હોય તો પૂજાય માણસ માન મનવાં
જાત જેવું નાત જેવું જીવતાં છો ત્યાં સુધીનું,
બાળવાં તો છેવટે તે એક છે સ્મશાન મનવાં.
એકલાં આવ્યા હતાં એકલાં તારે જવાનું,
આવશે યમ તેડવાં તો રાખ જોડી જાન મનવાં.
'નિરાશ '
અલગોતર રતન
No comments:
Post a Comment