ભીતરે ત્યાગનાં ગુપ્ત ઢગલાં હતાં. - નિશી

પ્રેમના  જ્યાં  બધે  સ્રાવ  બમણાં હતા,
ભૂલવા ત્યાં  લગાવો  ય  અઘરા  હતા.

જ્યાં  અહોભાવ મારા ય જબરા  હતાં.
કમનસીબે  ય  ત્યાં  કેમ  ભમરા હતા.

ઝંખના   જેવડી    ચીજને   જાણવા*
જે મળ્યા એ બહાવો ય અવળાં  હતા.

હેતના  એ પ્રતીકો  ય ક્યાં  શોધવા ?
જે ય રજકણ બન્યા રોજ અડવા હતા.

કેટલાં   મોહ   અજ્ઞાનમાં  રોગ    થ્યાં,
એ જ   અંકિત થઇ  રોજ  રડતાં હતાં.

હૂંફ  નાં  જીંદગીની  ભલે  સાંપડી,
પણ  હરણફાળ  મારા  ય ડગલાં હતાં.

આ  જ સ્વભાવ તારશે 'નિશી' એક દિ'
ભીતરે ત્યાગનાં  ગુપ્ત  ઢગલાં  હતાં.
- નિશી