તારાં સ્મરણોનાં ઓસડિયાં લઇને ચાલ્યા......

મારા ઘરનાં શુભ ચોઘડિયાં લઇને ચાલ્યાં,
એ ચાલ્યાં તો સાથે ફળિયાં લઇને ચાલ્યાં.

રોકાયા’તા વાદળ ખાલી બે પળ માટે,
આ વખતે પણ છતનાં નળિયાં લઇને ચાલ્યાં.

ક્યાં રોકાશું? રસ્તો ક્યાંનો? કંઇ ખબર ના,
ક્યાંક કલમ, કાગળ ને ખડિયાં લઇને ચાલ્યા.

આજ નહીં તો કાલે સૌ જખમો રૂઝાશે,
તારાં સ્મરણોનાં ઓસડિયાં લઇને ચાલ્યા.

એણે હાથેથી ગંગાજળ મોંમાં મૂક્યું,
‘બેદિલ’ આંખોમાં ઝળઝળિયાં લઇને ચાલ્યા.

–અશોક ચાવડા ‘બેદિલ’