हजी ऐ शब्दने प्रगटाववो बाकी ज छे
गझ़लना अर्थने प्रगटाववो बाकी ज छे
पणेथी अहीं सुधी चोमेर अंधारु ज छे
रहो,ऐक दीपने प्रगटाववो बाकी ज छे
घणी वातो करी छे प्रेमना प्रागट्यनी
सलीबे संतने प्रगटाववो बाकी ज छे
नदीओना प्रवाहो आपणे जाण्या नथी
नदीना पंथने प्रगटाववो बाकी ज छे
हे,पंडितजी तमे पोथी उपर तमने लखो
कलमना कक्षने प्रगटाववो बाकी ज छे
मने आहुत किधो छे हजी हमणा ज में
धूणीऐ धूम्रने प्रगटाववो बाकी ज छे
कहो,क्यांथी करुं प्रारंभ वर्तुलनो हवे
समयना अंतने प्रगटाववो बाकी ज छे
- भरत भट्ट
સાવ આમ જ છોડીને જવાનું?
કારણ તો પુછવુ હતું વ્યથાનું.
તું આમ વારે વારે રીસાય તો,
શું થશે મારા હ્રદયની દશાનું.
પ્રાણવાયુ ને બદલે ઝેર પણ ઓકે,
ક્યાં ઠેકાણું છે આ શહેરની હવાનું.
રાત આખી નીંદરનાં આવી પછી,
એક સપનું રોળાઈ ગયું મજાનું.
સાચવી લે જે 'આભાસ'ને ન'કા,
ધ એન્ડ થશે પછી મારી કથાનું.
-આભાસ
दिलमें मचलती चाहको क्या कहें भला
उनकी बदलती राह को क्या कहें भला
हंसते हुवे लगायेंगे वो अपने गले हमें
लेकिन सीमटतीबांह क्या कहें भला ।
बढ़ती रही तमन्नाऐं वस्लो-करार की
बे रब्त इस निगाह को क्या कहें भला
कुरबत की हसरतों में तनहाइयां मिली
हाले दिले तबाह को क्या कहें भला
मासूमफिराक सहते रहेअपनी जानपर
अधुरी उनकी पनाह को क्या कहें भला
- मासूम मोडासवी
મૈં આજ સિર્ફ મુહબ્બત કે ગમ કરુંગા યાદ,
યહ ઔર બાત હૈ તેરી યાદ ભી આ જાયે.
- ફિરાક ગોરખપુરી
સ્મિત કરો છો ત્યારે દિલને અવસર જેવું લાગે છે,
મુજને બે ચાર પળમાં જીવતર જેવું લાગે છે.
– સૈફ પાલનપુરી
અહિંયા બધું અધૂરું, અધૂરું, છતાં શું મધુરું, મધુરું. પિયારે !
હજી કાન માંડી હજી સાંભળી જો,ન સંગીત જગનું બસૂરું પિયારે !
- પ્રજારામ રાવળ
રંગ મહેલમાં દીપ જલાવ્યા,
બાંધ્યા હિંડોળાખાટ જી.
સ્જ્જ મારા સહુ તાર સિતારના,
એક વાદકની રહી વાટ જી.
–સુંદરમ
વાત સાચી હોય તો કહી દો, ના રહો ભારમાં,
સાંભળ્યું છે કે પડયા છો, આપ મારા પ્યારમાં.
–જલન માતરી
સાયબો મારો
ઘોડો લઇ ને આવશે ,
હું તો ઘોડા પર બેસીને
જઇશ.
સાયબાએ કીધું'તું મને ,
હું આવી ને લઇ જઇશ ,
હું તો ઘોડા પર બેસીને
જઇશ.
ઓઢયું છે મેં પ્રેમ નું પાનેતર ,
ઓઢી ને પાનેતર...
હું તો ઘોડા પર બેસીને
જઇશ.
સાયબો મારો ઘોડો...
આંખો માં સપના
ને હાથોમાં સજી છે મેં મહેંદી ,
મહેંદી ના રંગો સા
સપનાઓ સજાવવા ,
હું તો ઘોડા પર બેસીને
જઇશ.
સાયબો મારો ઘોડો...
જતાં-જતાં હું પાછું વાળીને
જોઇશ નહીં ,
કેમકે બાપુને રડતાં
જોઈ શકીશ નહીં ,
હું તો ઘોડા પર બેસીને
જઇશ.
સાયબો મારો
ઘોડો લઇ ને આવશે ,
હું તો ઘોડા પર બેસીને
જઇશ.
સાયબાએ કીધું'તું મને ,
હું આવી ને લઇ જઇશ ,
હું તો ઘોડા પર બેસીને
જઇશ.
- મુકેશ મણિયાર
હાલ મારો જમાનો નથી પૂછશો ના મને કેમ છો?
ખુદ ખુદાને ખબર છે બધી પૂછશો ના મને કેમ છો?
ચાંદ લેવા ગયા'તા અમે ખૂબ ઊંચે ગગનમાં જરા,
આગિયા હાથમાં છે હજી પૂછશો ના મને કેમ છો?
- 'શિલ્પી' બુરેઠા (કચ્છ )
અશ્રુ ?
આંખના કિનારા મળતા અને
છલકાતી જ્યારે બુન્દ!
તે આંશ્રુધારા ક્યા?
આ શું...?
એકરુપ નયન બંધ છે
ઉજાગરો આઠે પહોર...?
પલકારે ખરતા જે..!
જળજળિયા જાણે દિલને ટકોરે દીઘા દુ:ખ...
અને મનભરેલી આંખે સુખ
હરખાતા ધુટ્ટ...
પ્રચાર થતો હતો ....ત્યારે
અત્યારે ...આવતે દિ..
બધે જ બદલાતા બહુરુપ જાણે
આંસુ ખોટા-સાચા !
બનેલા ભાવોને મળેલી કાળીરાત...!
હવે...
ઊડા નીર આંખના જાણે
આશુડે ભરી છાબ..!
મોતી જેવા મૂલ્યવાન,
આ આંસુ મરણિયા છે
આ આંસુ શરણિયા છે
આ આંસુ જનમ્યા છે ?
જન્મતા શિશુની આંખે...!
ગ્રંથ-મહાગંથોમા રૂદન શબ્દ વાચ ...!
હશે આ જ!!
હવે..!
લખાશે!લખતી..
જળ ભરેલી આંખ ?
નિર્જળ થઈ !
રક્ત થઈ ગયા આંસુ હવે...!
રંગ બદલતી આંખે,
દર્પણ ક્યાં?
કેવી માનવ આંખ?
પરખાતી ભીની આ જ ?
નાટક થઈ ચુક્યો સંસાર ?
સંસારી જાણે ખોટી વાતો અને
ખોટી આંખ,
ખોટા કરે કલ્પાંત,
આંખે વૈરાગી-વૈરાગ..!કહે,
આજ-કાલ ઈશારે આંશ્રુધાર ?
આ શું ?
ટૂટેલા જર્જરીત પડદાંની જાખપ,
આંખ આડા કરતા હાથ અને
લાખોની આંખ આજ આંસુ વગરની,
કાચ બનેલું આંજણ ! હવે!
અંઘયુગ પડકાર,
ગ્રંથી સુકાણી છે આંસુની,
નિસ્તેજ આ આંખે,
કે'વાતા આંસુ જ નથી
દુ:ખનાં દરિયા છલકાશે ક્યાં ?
છે હવે આંખ..!!
જો ,સમયને પાંખ...!
જાગૃતિ મારુ મહુવા "જાગુ"
તા-05-02-2017
સમય-સવારે:9:00
પાનખરમાં બનીને પર્ણ વિખેરાઈ ગયો.
વાયરા સંગ ઉડી ક્યાંક સમેટાઈ ગયો.
પાત્ર એ કોઈ હદય સમ જ હતું લાગણીનું
એટલે સંગ વહી સાવ હું ઢોળાઈ ગયો.
જીંદગી આખી રહ્યો એકઠું કરવા હું જ્યાં વ્યસ્ત
જાણ્યું ના કેટલો ! ખુદમાં જ વહેંચાઈ ગયો.
ચોરીથી ક્યાંક ગયો બંધ કરી મુજ નયન,
સ્વપ્નના હાથ પછી ત્યાં જ હું ઝડપાઈ ગયો.
ત્યાં બધું વ્યર્થ હતું નિકળવું બ્હાર પછી,
કોશિશોમાં વધુ ભીતર હું ધકેલાઈ ગયો.
*-ગૌતમ પરમાર "સર્જક".*
*-(મોરબી જીલ્લા સાહિત્ય વર્તુળ)-*
गझल
अय ,सुनो! ये झांझरी परथी
सांज उतरी छे टेकरी परथी
ऐनी भीतर समुद्र घूघवे छे
ऐम लागे छे छोकरी परथी
पुष्प-रागी सुगंध फेलाशे
वेल झूकी छे बंसरी परथी
ऐक पर्वत छे साव पाणीनो
नाम छे कोई जलपरी परथी
अहीं ज मारां स्वप्न डूब्यां छे
याद आव्युं छे घूमरी परथी
भरत भट्ट
વરસે છે વ્હાલ----
સાચી પડી છે આજ સપનાની વાત બધી - --
ઉઘડી ગઈ અધખુલ્લી બારી ,
ભીતરમાં ઝીણીઝીણી ભાત્યું પથરાણી --
જાણે મઘમઘતા ફૂલડાની ભારી ,
જોને થઈ ગઈ કમાલ......
કેવું વરસે છે વ્હાલ.........
એય મીઠું બોલે છે
વ્હાલપથી તોલે છે ,
સારેગમ સૂર સજી મારામાં સરી પડે
નાદની હવેલી એકધારી
જોને થઈ ગઈ કમાલ......
કેવું વરસે છે વ્હાલ.........
મટકુંય મારું નઈ
મારું કઈ ધારું નહી ,
મધમીઠાં નીર એવાં નીતનીત પાયા
કે મથોમથ રંગી અટારી
જોને થઈ ગઈ કમાલ......
કેવું વરસે છે વ્હાલ.........
બળબળતો ઊનાળો
વેઠે ઈ ગરમાળો ,
કંકુનો ચાંદલીયો લાલઘૂમ ચમકે
ને સિઁદુરિયા પગલાં ઉચ્ચારી
----હર્ષિદા દીપક
કોમળ અજવાળું
કોમળ થઇ ગયો છે મારી આંગળીઓનો સ્પર્શ....અરે, અંગૂઠાનો પણ!
સ્માર્ટફોન પર કશુંક અવળું ના થઇ જાય તેની બીકમાં....
અને આંખને સતત સ્પર્શે છે એનું જ અજવાળું.
એ અજવાળું કોમળ છે કે પછી કઠોર? એવું ના પૂછશો....
કારણ....
એના સિવાય તો બધે જ અંધારું છે.
એની બેટરી ડિસ્ચાર્જ થાય એટલે જગત આખામાં અંધારપટ !
કેટલું કોમળ એ અજવાળું કે બાકી સઘળું અંધારું ?!!!
ડૉ. મુકેશ જોષી
અમે તો વરસાદી ફોરા
અમે તો વાદળના છોરા
સૌને ભીંજવીને ખુશ
આનંદ કરતા અમે ભોળા.
-અમે તો વરસાદી
અમે તો લાગીએ ગોરા
અમે તો લાગણીના દોરા
માટીમાં નિતારી હેત
માના ભરતા અમે ખોળા.
-અમે તો વરસાદી
અમે તો આકાશે કોરા
અમે તો સ્વાદમાં મોરા
ચાતક થતાં તૃપ્ત
તરસ્યાના તરતાં અમે ગોળા.
-અમે તો વરસાદી
-શીતલ ગઢવી"શગ"
પાંપણે ઢાળેલ શમણા કયાં જશે
સ્વપ્નમાં ઝુરેલ રમણા ક્યાં જશે
બાગમાં માળી જો હશે સંતરી
તો ફૂલોને છોડી ભમરા ક્યાં જશે
શિખરે થીજેલ સઘળો આ બરફ
પીગળી વ્હેશે ના,ઝરણાં ક્યાં
જશે
ભીતરે લાવા વહે છે સળગતો,
આ તરસતી રેત,હરણાં ક્યાં જશે
સાદ પાડે છે ગુફાઓ પણ હવે,
આ ગુફાને છોડી પડઘા ક્યાં જશે
પૂર્ણિમા ભટ્ટ 'તૃષા"
यूँ तो गुज़र रहा है हर इक पल ख़ुशी के साथ
फिर भी कोई कमी सी है, क्यों ज़िन्दगी के साथ
रिश्ता, वफ़ाएँ, दोस्ती, सब कुछ तो पास है
क्या बात है पता नहीं, दिल क्यों उदास है
हर लम्हा है हसीं, नयी दिलकशी के साथ
चाहत भी है, सुकून भी है, दिलबरी भी है
आँखों में ख़्वाब भी है, लबों पर हँसी भी है
दिल को नहीं है कोई शिकायत किसी के साथ
सोचा था जैसा वैसा ही जीवन तो है मगर
अब और किस तलाश में बेचैन है नज़र
कुदरत तो मेहरबान है, दरियादिली के साथ
-निदा फ़ाज़ली
રણ…!!
તારી આંખોમાં
મને દેખાય છે એક રણ, ભીનું રણ…
રોજ રાત્રે
તારી આંખોમાં છેક ઉંડે હાથ નાંખી
થોડી રેતી ઉછીની લઇ
એમાંથી ઘડી નાંખું સપનાં,
પછી એ ભીનાં સપનાંઓને પકાવવા મૂકી દઉં
મારા ગરમ શ્વાસોની વચ્ચે…
ગઇકાલે રાત્રે
મારા નામની પાછળ તારું નામ લખીને
સહીં કરી
ત્યારે આંખોમાં ઉમટી આવેલાં વંટોળમાં
તારી પાસે ઉછીની લીધેલી બધી રેતી ખરી ગઇ..
મારાં ગરમ શ્વાસની વચ્ચે પકાવવા મૂકેલું
‘છૂટકારા’નું તારું સપનું
હવે પાકી ગયું છે…
ચેક કરી લે,
તારી આંખોનું રણ હવે ભીનું નહીં રહ્યું હોય…!!
-એષા દાદાવાળા
रंगत बदलती रोनके शजर बोल रही है
कुपल के फलते राज सभी खोल रही है
कोयल की सदा देखलो गुल्शन मे है गुंजी
रंगत भरी वसंती फजा डोल रही है।
हर सीम्त नइ निकहत आइ है हवा लेकर
माहोल में शादाब सबा तोल रही है।
पतझड से जडे पत्तों की नग्मा सरी सी
कानों मे खुशीयों से भरे रस घोल रही है
फुलों पे चढ़ा रंगी असर आज तो मासूम
जीने की उमंगो से भरे पर खोल रही है।
- मासूम मोडासवी
જોઈને એકલો મને અંબર ઉદાસ છે,
જ્યાં જઈને બેસતા’તા, એ પથ્થર ઉદાસ છે;
છે હોઠ પર તો સ્મિતનો ચમકાર દીસતો,
કિંતુ કો’ એક જણ મારી અંદર ઉદાસ છે !
- ‘આસિમ’ રાંદેરી
દુ:ખ વગર, દર્દ વગર, દુ:ખની કશી વાત વગર,
મન વલોવાય છે ક્યારેક વલોપાત વગર.
આંખથી આંખ લડી બેઠી કશી વાત વગર,
કંઈ શરૂ આમ થઈ વાત શરૂઆત વગર.
કોલ પાળે છે ઘણી વાર કબૂલાત વગર,
એ મળી જાય છે રસ્તામાં મુલાકાત વગર.
આ મજા કોણ ચખાડત મને આઘાત વગર ?
તારલાઓ હું નિહાળું છું સદા રાત વગર.
સાકિયા ! પીધા વગર તો નહીં ચાલે મુજને !
તું કહે તો હું ચલાવી લઉં દિનરાત વગર.
કોઈને કોઈ અચાનક ગયું જીવનમાં મરી,
એક દિવસ ન ગયો હાય, અકસ્માત વગર.
એમ મજબૂરી મહીં મનની રહી ગઈ મનમાં
એક ગઝલ જેમ મરી જાય રજૂઆત વગર
કામમાં હોય તો દરવાન, કહે ઊભો છું !
આ મુલાકાતી નહીં જાય મુલાકાત વગર.
અશ્રુ કેરો હું બહિષ્કાર કરી દઉં કિંતુ,
ચાલતું દિલને નથી દર્દની સોગાત વગર.
લાક્ષણિક અર્થ જેનો થાય છે જીવનનું ખમીર,
કોઈ ચમકી નથી શકતું એ ઝવેરાત વગર.
આ કલા કોઈ શીખે મિત્રો કનેથી ‘ઘાયલ’
વેર લેવાય છે શી રીતે વસૂલાત વગર
– અમૃત ઘાયલ
(Rangoli - Abhas)
ખીલ્યું છે ફૂલ કેવું મારા આ બાગમાં,
ને ફોરમનો ઝરમર વરસાદ છે.
ફૂલોથી શણઘારી મોંઘેરી મોસમને,
કુદરતની સોનેરી દાદ છે.
ખીલ્યું છે ફૂલ....
મહેંકી ઉઠુ છું હું તો ફોરમના સ્પર્શે,
ને આંખોમાં સપનાના મોર છે ,
ગુંજે છે હૈયામાં સરગમના સુરોને,
રેલાતો મૌનનો સંવાદ છે.
ખીલ્યું છે ફૂલ....
વાસંતી વાયરામાં ઉમંગ લહેરાયોને,
કલરવ છવાયો આજ આંગણે,
મીઠાં રુદન, ને મીઠી કિલકારીમાં,
અમૃત ચાખ્યાનો આસ્વાદ છે.
ખીલ્યું છે ફૂલ....
અંતરમાં ઉમટેલી જીવનની આશા ને,
ખોળામાં જીવન નું હાર્દ છે,
ઈશ્વરના આંગણેથી માંગી ને લાવ્યો હું,
એવો અનમોલ પ્રસાદ છે.
ખીલ્યું છે ફૂલ....
હાર્દ
બે પાંદડા ડાળી ઉપર ઘેલા થયા વરસો પછી.
વાવ્યા હતાં જ્યાં બીજ તે વેલા થયા વરસો પછી.
મેં વાયુની લીધી મદદ ભાંગી નદીઓની તરસ,
ત્યારે જઈ વરસાદના રેલા થયા વરસો પછી.
નિંદર ભર્યા એ પોપચાં પર થઇ નિશાચરની લડત,
સમણાં તમસના કારણે મેલા થયા વરસો પછી.
રાધા વિરહના ફૂલ પણ ભેગા કરે આંખો મહીં,
જૂના દ્રશ્યોનાં અશ્રુઓ ચેલા થયા વરસો પછી.
દુઃખો બધા ચાખી અજીઠાં સાવ મેં આઘા કર્યા,
મમળાવતાં સુખ, સ્વાદ સૌ એલાં થયા વરસો પછી.
-શીતલ ગઢવી"શગ"
